باورها و خودگويه هاي رايجي كه باعث مي‎شوند در حين سروكار با افراد دشوار دچار ناراحتي شويم. ما، در زمان سروكار داشتن با افراد دشوار چه چيزهايي به خود مي‌گوييم كه باعث مي شوند در اين ارتباط تا اين اندازه دچار آشفتگي شويم؟ بياييد با هم نگاهي به باورهاي غيرمنطقي بياندازيم كه موجب مي‌شوند از دست يك فرد دشوار، بيش از اندازه ناراحت شويم. ما همه در برخورد با ديگران، ناكامي را تجربه می‌كنيم . ناكامي در رابطه با ديگران يعني اينكه آنچه را كه از آنها می‎خواهيم، بدست نمی آوريم . تحمل پايين ناكامي از اين باور ناشي مي شود كه ديگران مطلقاً بايد آنچه را که مي‌خواهم به من بدهند و به صورتي كه من مي‌خواهم رفتار نمايند و اگر چنين نشود وحشتناك است و من نمي توانم آن را تحمل كنم. بر روي تقويت تحمل ناكامي خود، كار كنيد. اما تغيير دادن فردي ديگر، كاري است كه معمولا شما كنترلي بر روي آن نداريد. به منظور شناسايي باورهايي كه موجب پايين بودن تحمل ناكامي در شما هستند، اين سوالات را از خود بپرسيد: من در مورد اين شخص، به خود چه مي گويم؟ من در مورد كارها و اقدامات او به خود چه مي‌گويم؟ من اصرار يا توقع دارم كه اين فرد چه كارهايي را انجام و چه كارهايي را انجام ندهد؟ هنگامي كه در برخورد با ديگران به شدت احساس ناكامي يا ناراحتي می‌كنيد… به آرامي خودگويه های زیر را با خود تكرار كنيد. تكرار اين عبارتها به شما كمك مي كند كه توانايي خود را براي تحمل ناكامي افزايش دهيد در زير مثال‌هايي از عبارت‌هاي سازگارانه ارائه شده است: من رفتار اين شخص را دوست ندارم، اما مي توانم آن را تحمل كنم. گاهي اوقات روابط، ناكام كننده هستند، اما من مي توانم ناكامي را تحمل كنم. زندگي دشوار است، اما من از عهده آن برمي آيم. رفتار انسان ها، نامعقول است ، من اين را دوست ندارم، ولي خب، در هر صورت مي توانم آن را تحمل كنم.